O
número
π
foi unha das primeiras e máis importantes empresas científicas
de toda a historia. Desde os inicios da xeometría era coñecida
a relación que existe entre a lonxitude da circunferencia
e o seu diámetro. O cociente entre ambas magnitudes é precisamente
π,
que toma o seu nome de Pitágoras.
O
problema estaba en obter o valor exacto deste misterioso
número e desde as épocas exipcia e grega fóronse dando distintas
aproximacións. Unha destas aproximacións é a fracción
22/7 e tras ela foron aparecendo outras, cada vez máis próximas ao valor exacto. En 1768
o suízo Johann Heinrich Lambert demostrou algo que viña sospeitando:
que π
non é un número racional, isto é, que non se pode obter como
o cociente de dous números enteiros.
Pero
o número quizais máis famoso da historia, é aínda máis especial:
resultou ser que π
non é tampouco un número alxébrico. Isto quere dicir que non existe
ningunha ecuación construída coas operacións básicas de sumar,
restar, multiplicar e elevar a unha potencia, que teña como solución
o número π,
como logrou demostrar o alemán Lindemann en 1882. Na actualidade,
sabido xa que π
é un número composto por infinitas cifras decimales non periódicas,
existen proxectos para determinar as súas cifras, das que xa se coñecen varios millóns. Se tes tempo ... xa sabes!
|