Historia
Na antiga China xa se coñecían os cadrados máxicos desde o III milenio a. C., como testemuña o Lo Shu. Segundo a lenda, un certo día produciuse o desbordamento dun río; a xente, medorenta, intentou facer unha ofrenda ao deus do río Lo (un dos desbordados) para acougar a súa ira. Con todo, cada vez que o facían, aparecía unha tartaruga que roldaba a ofrenda sen aceptala, ata que un mozo deuse conta das peculiares marcas da coiraza da tartaruga, deste xeito puideron incluír na súa ofrenda a cantidade pedida (15), quedando o deus satisfeito e volvendo as augas á súa canle. Igualmente coñeceron combinacións desta clase os indios, exipcios, árabes e gregos. A tales cadrados, as diferentes culturas atribuíronlles propiedades astrolóxicas e adiviñatorias portentosas gravándose con frecuencia en talismáns. En Occidente chegaron moito máis tarde, no século XIV. Un dos primeiros cadrados máxico documentados é o que aparece no gravado Melancolía (1514) de Alberto Durero. Durante os dous séculos seguintes levaban gravados nunha chapa como amuletos, pois se lles atribuía poderes máxicos. (fragmento extraído de wikipedia.org). |
||||||||||
CADRADOS MÁXICOS 3x3
|
|