Dise que un número está escrito en notación
científica se ten o seguinte aspecto:
c0,c1c2..cp·10n
onde c0 é unha cifra distinta de cero, c1,
c2, ..., cp son cifras
decimais e n é un número enteiro (positivo, cero ou
negativo). Dise que n é a orde de magnitude
do número.
Este tipo de notación é especialmente adecuada para
o tratamento de números moi grandes ou moi pequenos
porque, por mor da súa lonxitude, é fácil
equivocarse coas súas cifras e deste xeito a orde
de magnitude infórmanos con claridade do seu tamaño.
O nome é debido a que este tipo de números
aparecen con frecuencia no ámbito da ciencia.
